Ég er reið, ég er svo reið að ég get ekki lesið skýrsluna sem Hagfræðistofnun Háskóla Íslands beyglaði saman án þess að fá grátkast af bræði.
Ég er hryðjuverkamaður. (samkvæmt höfundi skýrslunnar)
Maðurinn sem sendir menn út á haf til að sprengja ólétta hvali er það ekki.
Maðurinn sem hefur svo mikil völd og pening að hann nær að láta Hagfræðistofnun HÍ semja í annað sinn svo ófaglega og hlutdræga skýrslu að vísindasamfélagið og helstu sérfæðingar um vistkerfi sjávar sitja gapandi yfir skáldaleyfinu sem skýrsluhöfundur leyfir sér og andvarpa yfir því að hún sé jafnvel enn lélegri en skýrslan sem gerð var 2010 og þeir þurftu einnig að eyða dýrmætum tíma sínum í að kryfja og fordæma.
Hver skrifaði þetta meistarastykki í nafni Háskóla Íslands og kom óafturkræfu óorði á þá stofnun? Það var Oddgeir Á. Ottesen, hagfræðingur og fyrrverandi þingframbjóðandi og varaþingmaður Sjálfstæðisflokksins fyrir Suðurkjördæmi.
Hver greiðir fyrir þessa skýrslu? Það gerir Kristján Júlíusson sjávarútvegsráðherra og sjálfstæðismaður.
Eflaust eru þeir báðir góðvinir Kristjáns Loftssonar sem nú þegar hefur glaðhlakkalega birt dásamlegar niðurstöður hennar í Morgunblaðinu - áróðursriti Sjálfstæðisflokksins.
Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra lofaði því að allar hliðar málsins yrðu skoðaðar í úttekt á hvalveiðum Íslendinga en það var ekki haft samráð við ferðamannaiðnaðinn, ekkert samráð haft við hvalaskoðunarfyrirtæki, engir sjávarlíffræðingar eða sérfræðingar í vistkerfi sjávar vilja kannast við þessar niðurstöður og engin marktæk könnun var gerð á áliti alþjóðasamfélagsins á hvalveiðum Íslendinga. Katrín Jakobsdóttir brást okkur, Kristján Júlíusson brást okkur. Enda ekki við öðru að búast þegar svokallaður umhverfisverndarflokkur fer í samstarf við djöfulinn.
Já ég tel mig hafa leyfi til að líkja þá við skrattan þar sem þeir kalla mig hryðjuverkamann.
Við sem berjumst gegn hvalveiðum með friðsamlegum mótmælum, höfum ekkert gert annað en að standa og horfa á þessa menn draga burt dáin fóstur úr hvalmaga mæðra sinna og ítrekað brjóta lög og reyna fela það fyrir alþjóðasamfélaginu. Við sem eyðum frítíma okkar í sjálfboðavinnu við að upplýsa um glæpina fáum á okkur stimpil sem hryðjuverkamenn í skýrslu sem gefin er út undir nafni einnar virtustu stofnunar Íslands.
Ef ég er hryðjuverkakona Kristján Loftsson, þá skaltu bara vara þig, því ég mun með engu öðru en rödd minni og eldmóði berjast gegn hvalveiðum þar til þær eru með öllu stöðvaðar.
Ég vil ljúka þessum pistli með orðum Hilmars J. Malmquist líffræðings og forstöðumanns Náttúruminjasafns Íslands:
„Þessi skýrsla telst tæplega merkilegt gagn til vandaðrar umræðu um nýtingu náttúruauðlinda landsins. Til þess er hún of yfirborðsleg og hlutdræg og, sér í lagi óvönduð m.t.t. líffræði og vistfræði. Að reiða fram 20 ára upplýsingar og eldri um fæðu hvala, stilla upp áti þeirri samhengislaust og styðjast við einfalt, 20-30 ára gamalt "fjölstofnalíkan", sem alþjóðavísindasamfélagið hefur hafnað sem ónothæfu og prófessor emeritus við H.Í. skaut á kaf fyrir tæpum 10 árum (vegna fyrri skýrslu Hagfræðistofnunar, C10:02), er óboðlegt og æðstu vísindastofnun landsins til vansa.
Orð sem Arnþór Garðarsson (prófessor í líffræði við HÍ) viðhafði um C10:02 skýrsluna í apríl 2010, eiga fyllilega við um þessa nýju skýrslu:
„Skýrsla Hagfræðistofnunar er sýnilega afleiðing margvíslegra kerfisgalla sem Íslendingar hafa komið sér upp á undanförnum áratugum í sjálfumglaðri einangrun. Kerfisgallarnir eru mjög lífseigir þrátt fyrir nýleg áföll. Því mætti í lokin benda á fáein atriði sem betur þurfa að fara ef við ætlum að nýta vísindaþekkingu í þágu betra mannlífs:
1) Nýleg lög um háskóla hafa ekki bætt rannsóknir á Íslandi. Þau þarf að endurskoða með það að markmiði að draga úr áhrifum svokallaðs atvinnulífs en auka þátttöku vísindamanna.
2) Þegar starfsmenn við rannsóknastofnanir Háskóla Íslands hyggjast gera fræðilegar skýrslur um efni sem eru utan við faglega þekkingu þeirra ber þeim að afla viðeigandi sérfræðiþekkingar.
3) Ekki er við hæfi að gefin séu út fræðileg rit og skýrslur án þess að fyrir liggi gagnrýni ótengdra sérfræðinga (sjálfstætt jafningjamat). Kaupendum slíkra verka, hvort sem eru ráðuneyti, stofnanir eða fyrirtæki, ber að afla slíks mats áður en til þess kemur að nýta niðurstöðurnar."
Höfundur er stofnandi regnhlífasamtaka félagasamtaka sem berjast á móti hvalveiðum, „Stop whaling in Iceland“ og meðstjórnandi SGÍ.